• Voor dit bunkertje niet van toepassing omdat hij werd gebouwd op staatseigendom, namelijk terrein dat eigendom was van de Belgische Spoorwegen.

• De Belgische staat.

• Is heden gezien het originele domein van het bunkertje nog altijd deel uitmaakt van het talud van de spoorlijn Brussel Oostende, nog altijd staatseigendom in die zin dat het nog altijd eigendom is van de Belgische spoorwegen..
• Mochten de bunkertjes er nu nog staan, zouden beide poten van de meest zuidoostelijke voetgangersbrug op het dak van de bunkers S5 en S6 gestaan hebben.

• Ga vanaf de Oosterzelesteenweg de veldwegel in die loopt langs AV13.
• Enkele tientallen meters verder heeft u een smal wegeltje dat de talud afgaat om beneden uit te komen bij de sporen.
• Ga in de richting van de spoorwegbrug.
• Dit bunkertje stond juist achter de brug met het schietgat richting Brussel aan de kant van het toegangspad.

• Het was één van de drie gebouwde bunkers voor de directe verdedeging van Gent. Het lag op de rechter kant van de spoorwegbrug, komende via de spoorlijn uit de richting Brussel.
• Hij was parallel opgesteld met S5 (25 m) aan de andere kant van de brug.
• Aan de zelfde kant van de spoorlijn stond iets meer achteruit AV13 (180 m).
• Aan de overkant van de spoorweg stond nog A40 (75 m) op de terreinen van Mariagaard.

• Eén mitrailleurkamer en een sas.
• De toegangsdeur zat aan de achterkant tegen de talud en was maar heel beperkt vrijgemaakt. Men moest reeds voor de brug mee achter de eerste boog gaan om zo het deurgat te kunnen bereiken.

• Het bunkertje was origineel enkel uitgerust voor de standaard opstelling van een Maximmitrailleur. Hij werd na tactische oefeningen in 1938 net zoals S5 aangepast om ook een Browning FM30 mitrailleur te kunnen opstellen.
• De schietsector van deze bunker was de spoorlijn komende uit de richting van Brussel. Hij is na tactische oefeningen in 1938 net zoals S6 aangepast om ook een FM30 Browning mitrailleur te kunnen opstellen.

Omschrijving van het gecamoufleerde bunkertje:

• Het geheel was ommuurd met baksteen en had een plat dak.
• De dakrand was uitgewerkt met een fraaie betonnen omranding.
• Al het houtwerk was standaard uitgevoerd in Noors rood dennenhout tenzij anders vermeld.
• Het schietgat was gecamoufleerd als een vals raam en zat verborgen achter een gegalvaniseerd metalen luik.
• Net zoals nog enkele bunkers op Kwatrecht en Melle had dit bunkertje een vrij smal schietgat, sterk vergelijkbaar met dit van de bunker D22 in de spoorwegviaduct te Kwatrecht.
• Er was nog een vals raam op de rechter zijkant maar daar vindt men in het bestek geen verdere details over.
• Doordat het bunkertje zeer dicht tegen de sporen stond, diende plaatselijk de aanwezige gracht gekanaliseerd te worden via betonnen buizen in de fundering van de bunker.
• Bij de bunkers met mitrailleurkamer(s) was de toegang tot de eigenlijke gevechtsruimtes van de bunker gescheiden van het sas door middel van een gepantserde metalen deur van 0.86m x 1.82m (BxH) met zonneblinden, omlijsting en luikje voor toegangsverdediging.
• De eigenlijke toegang bij de inkom was op zijn beurt afgesloten met een metalen traliehekje van 0.90m x 1.82m
• In elke mitrailleurkamer was daarnaast standaard aanwezig:
  • 3.50 meter etagères met leggers in inlandse eik.
  • Een inlands eiken plankje van 0.32m x 0.12m x 0.06m met ijzeren steunen voor de plaatsing van een kogelpers.
  • 6 zware geschilderde hanghaken voor ophangen materialen in de kamers
  • Een verzinkte hanghaak aan het plafond voor ophangen olielamp (in vredestijd)
  • 1 chardome en chardomeplaat voor de standaard opstelling van een Maximmitrailleur
• Ventillatiegaten waren aan de buitenzijde aan de bovenzijde afgesloten met een koperen geperforeerde afdekplaat om ingooien van projectielen naar binnen onmogelijk te maken.
• Het globale uitzicht van het bunkertje was dit van een van twee intersectiegebouwtjes bij de spoorlijn Brussel Oostende ter hoogte van de spoorwegviaduct met de Oosterzelesteenweg. Intersectiegebouwtjes waren kleine spoorweggebouwtjes waarin permanent een spoorwegbediende aanwezig was die moest doorgeven dat de desbetreffende trein doorgekomen was. Daarna kon op de signalisatieborden in de grotere stations bijgehouden worden waar de treinen op de verschillende trajecten zich reeds bevonden. Wat wel niet zo realistisch was, was dat hier aan 1 brug twee van dergelijke structuurtjes zouden hebben gestaan.

• Niet echt meer van toepassing wegens gesloopt in 2006. Het bunkertje was voor zover ik mij herinner aan de toegang beperkt geopend toen ik het ooit eens eenmaal heb gezien. Er lag zelfs volgens mij een matras in. Het schietgat was volledig vrij.

• Niet vlot meer te verifiëren wegens gesloopt maar op oude foto's zie je er in elk geval bewijzen van. Zo zie je duidelijk zwaardere projectielinslagen in het betongedeelte aan de voorzijde van de bunker waar het baksteen metselwerk is weggeslagen. De bunker droeg dan ook wel met zekerheid treffers van projectielen afkomstig van de meidagen 40.

• De bunkertjes S5 en S6 zouden net zoals B42, B43 en D19 bijkomend onder de betonnen funderingen gestut moeten geweest zijn op metalen damplanken. Ondankst dat beide bunkertjes S5 en S6 gesloopt zijn, zaten deze damplanken allicht zo diep dat ze zelfs bij de sloop nooit zo diep gegaan zijn om te slopen.
• Omdat de bunkertjes zo kort tegen de spoorlijn stonden was er opnieuw geen plaats voor de gracht en diende deze aan beide zijdes overbrugd te worden. Dit is gebeurd via een buizensysteem onder de bunkers door (rechtdoor om geen extra obstakels voor het water te vormen dat via de grachten al liep). Om de onder de bunker doorlopende buisstructuur te kunnen reinigen zijn allicht voor de bunkers ooit iets grotere (en diepere) putten voorzien die zelfs nooit op de plannen hebben gestaan. De aanwezigheid van deze buizen onder de bunkers hebben allicht deels mee aan de basis gelegen van het feit dat deze bunkers werden gesloopt 2006.
• In elk geval bestaat er ook documentatie over dit bunkertje waar er sprake is van een groter waterreservoir of bekken in de directe nabijheid van dit bunkertje om verstoppingen onder de bunker te voorkomen. Dit dient men allicht te koppelen aan de boogvorm die men nog kan zien op oudere foto's onder het schietgat (uitgewerkt in baksteen). Aan de bunker S6 zie je nog altijd dit groter reservoir voor de bunker onder een origineel gemetste boogvorm. Bij bunkertje S5 is deze boogvorm terug dichtgemetst en beperkt tot de grootte van de buis die onder de bunker doorliep.
• Officieel zijn ze gesloopt voor de aanleg van een totaal nutteloze meest zuidoostelijke fietsersbrug langs de bestaande en totaal gerenoveerde boogbrug die de Oosterzelesteenweg over de spoorlijn leidt. Het belachelijke is dat deze 2e voetgangers- en fietsersbrug daar totaal niets ligt te doen want het fietspad die er overloopt begint eigenlijk maar na die brug. Al het originele fietsverkeer loopt namelijk ter hoogte van de school Mariagaard nog aan de kant van de school omdat het fietspad daar pas opnieuw bij de steenweg komt via de aparte fietsersbrug over de E40. Ook die fietsersbrug was al een planmatige blunder omdat men op de vliegende rotonde voer de E40 origineel het fietspad was vergeten bij het ontwerp. De nutteloze brug is gewoon een goede stok geweest om eindelijk van die twee vervelende bunkertjes onder de brug van af te komen.
• De twee buizen onder de bunkers door zouden voor de spoorwegen een blok aan het been geweest zijn omdat ze zeer gevoelig waren voor verstoppingen. Daardoor dienden ten geregelden tijde deze buizen vrijgemaakt te worden om de sporen ter plaatse bij slecht weer niet te laten overstromen. Dit is een niet officiële reden waarom ze uiteindelijk allicht zijn verdwenen.
• Het bijkomend bouwen van de 2 fietsersbruggen kwam daarbij perfect uit om van de bunkertjes van af te geraken, wat dan ook in 2006 een 4 tal jaar voorafgaand aan de aanleg van de 2 voetgangersbruggen zelf, voorafging.
• Beide bunkertjes werden dan ook in 2006, vlak voor mijn eigen zoektocht naar Bruggenhoofd Gent startte, gesloopt. Dat is ook de reden dat ik de bunkertjes zelf ook maar 1 keer heb in levende lijve gezien en toen jammer genoeg zelf niet gefotografeerd. Het bunkertje S5 was toen volledig vrij maar rommelig aan de binnenzijde. Toen ik met mijn eigen zoektocht enkele maanden later nog eens langs kwam om alles eens in detail te fotograferen, waren ze beiden al op de funderingen na gesloopt. Alle fotootjes die ik dan ook van deze bunkertjes bezit zijn dan ook externe foto's die ik er her en der van heb kunnen vinden.

• Het bunkertje S6 zijn aandeel in het bouwproject A bedroeg origineel 45.436,72 Bef. Met inbegrip van wat gemeenschappelijke kosten zoals onder andere de niet individueel verdeelde beplantingen moet deze prijs allicht opgetrokken worden tot 45.465,47 Bef. Als men hier nog eens een aantal zaken gaat bijtellen die niet dienden ingecalculeerd te worden door de bouwfirma's maar rechtstreeks werden aangeschaft door de militaire overheid zoals bv chardomes, koepels, ventillatoren,... moet de totale kostprijs ongeveer op 45.615,47 Bef hebben gelegen.
• Ter info: 1 BEF in 1934 komt ongeveer overeenkomt met een bedrag van 74 BEF (1.84€) in 2013, een "factor 74" dus.
• Het bunkertje is afgebroken begin 2006, kort voor mijn zoektocht begonnen is. Ik heb de bunkertjes zelf ooit wel één keer gezien. De foto's die ik heb van de bunkertjes zijn externe foto's die ik er heb van gevonden.